闲情赋

闲情赋原文：

便向夕阳影里，倚马挥毫
灯火万家城四畔，星河一道水中央
考所愿而必违，徒契契以苦心。拥劳情而罔诉，步容与于南林。栖木兰之遗露，翳青松之余阴。傥行行之有觌，交欣惧于中襟；竟寂寞而无见，独悁想以空寻。敛轻裾以复路，瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣，色凄惨而矜颜。叶燮燮以去条，气凄凄而就寒，日负影以偕没，月媚景于云端。鸟凄声以孤归，兽索偶而不还。悼当年之晚暮，恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之，神飘飘而不安；若凭舟之失棹，譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩，北风凄凄，炯炯不寐，众念徘徊。起摄带以侍晨，繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣，笛流远以清哀；始妙密以闲和，终寥亮而藏摧。意夫人之在兹，托行云以送怀；行云逝而无语，时奄冉而就过。徒勤思而自悲，终阻山而滞河。迎清风以怯累，寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会，诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚，憩遥情于八遐。
激清音以感余，愿接膝以交言。欲自往以结誓，惧冒礼之为愆；待凤鸟以致辞，恐他人之我先。意惶惑而靡宁，魂须臾而九迁：愿在衣而为领，承华首之余芳；悲罗襟之宵离，怨秋夜之未央！愿在裳而为带，束窈窕之纤身；嗟温凉之异气，或脱故而服新！愿在发而为泽，刷玄鬓于颓肩；悲佳人之屡沐，从白水而枯煎！愿在眉而为黛，随瞻视以闲扬；悲脂粉之尚鲜，或取毁于华妆！愿在莞而为席，安弱体于三秋；悲文茵之代御，方经年而见求！愿在丝而为履，附素足以周旋；悲行止之有节，空委弃于床前！愿在昼而为影，常依形而西东；悲高树之多荫，慨有时而不同！愿在夜而为烛，照玉容于两楹；悲扶桑之舒光，奄灭景而藏明！愿在竹而为扇，含凄飙于柔握；悲白露之晨零，顾襟袖以缅邈！愿在木而为桐，作膝上之鸣琴；悲乐极以哀来，终推我而辍音！
欲为圣明除弊事，肯将衰朽惜残年
初，张衡作《定情赋》，蔡邕作《静情赋》，检逸辞而宗澹泊，始则荡以思虑，而终归闲正。将以抑流宕之邪心，谅有助于讽谏。缀文之士，奕代继作；因并触类，广其辞义。余园闾多暇，复染翰为之；虽文妙不足，庶不谬作者之意乎。
日暮苍山远，天寒白屋贫
洞门高阁霭馀辉，桃李阴阴柳絮飞
紫菊宜新寿，丹萸辟旧邪
故园渺何处，归思方悠哉
永丰柳，无人尽日飞花雪
午窗睡起莺声巧，何处唤春愁
人不见，春在绿芜中
夫何瑰逸之令姿，独旷世以秀群。表倾城之艳色，期有德于传闻。佩鸣玉以比洁，齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内，负雅志于高云。悲晨曦之易夕，感人生之长勤；同一尽于百年，何欢寡而愁殷！褰朱帏而正坐，泛清瑟以自欣。送纤指之余好，攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄，含言笑而不分。曲调将半，景落西轩。悲商叩林，白云依山。仰睇天路，俯促鸣弦。神仪妩媚，举止详妍。

闲情赋拼音解读：

biàn xiàng xī yáng yǐng lǐ，yǐ mǎ huī háo
dēng huǒ wàn jiā chéng sì pàn，xīng hé yī dào shuǐ zhōng yāng
kǎo suǒ yuàn ér bì wéi，tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù，bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù，yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí，jiāo xīn jù yú zhōng jīn；jìng jì mò ér wú jiàn，dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù，zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù，sè qī cǎn ér jīn yán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo，qì qī qī ér jiù hán，rì fù yǐng yǐ xié méi，yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī，shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù，hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī，shén piāo piāo ér bù ān；ruò píng zhōu zhī shī zhào，pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān，běi fēng qī qī，jiǒng jiǒng bù mèi，zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén，fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng，dí liú yuǎn yǐ qīng āi；shǐ miào mì yǐ xián hé，zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī，tuō xíng yún yǐ sòng huái；xíng yún shì ér wú yǔ，shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi，zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi，jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì，sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng，qì yáo qíng yú bā xiá。
jī qīng yīn yǐ gǎn yú，yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì，jù mào lǐ zhī wèi qiān；dài fèng niǎo yǐ zhì cí，kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng，hún xū yú ér jiǔ qiān：yuàn zài yī ér wèi lǐng，chéng huá shǒu zhī yú fāng；bēi luó jīn zhī xiāo lí，yuàn qiū yè zhī wèi yāng！yuàn zài shang ér wèi dài，shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn；jiē wēn liáng zhī yì qì，huò tuō gù ér fú xīn！yuàn zài fā ér wèi zé，shuā xuán bìn yú tuí jiān；bēi jiā rén zhī lǚ mù，cóng bái shuǐ ér kū jiān！yuàn zài méi ér wèi dài，suí zhān shì yǐ xián yáng；bēi zhī fěn zhī shàng xiān，huò qǔ huǐ yú huá zhuāng！yuàn zài guǎn ér wèi xí，ān ruò tǐ yú sān qiū；bēi wén yīn zhī dài yù，fāng jīng nián ér jiàn qiú！yuàn zài sī ér wèi lǚ，fù sù zú yǐ zhōu xuán；bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié，kōng wěi qì yú chuáng qián！yuàn zài zhòu ér wèi yǐng，cháng yī xíng ér xī dōng；bēi gāo shù zhī duō yīn，kǎi yǒu shí ér bù tóng！yuàn zài yè ér wèi zhú，zhào yù róng yú liǎng yíng；bēi fú sāng zhī shū guāng，yǎn miè jǐng ér cáng míng！yuàn zài zhú ér wèi shàn，hán qī biāo yú róu wò；bēi bái lù zhī chén líng，gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo！yuàn zài mù ér wèi tóng，zuò xī shàng zhī míng qín；bēi lè jí yǐ āi lái，zhōng tuī wǒ ér chuò yīn！
yù wèi shèng míng chú bì shì，kěn jiāng shuāi xiǔ xī cán nián
chū，zhāng héng zuò《dìng qíng fù》，cài yōng zuò《jìng qíng fù》，jiǎn yì cí ér zōng dàn bó，shǐ zé dàng yǐ sī lǜ，ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn，liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì，yì dài jì zuò；yīn bìng chù lèi，guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá，fù rǎn hàn wèi zhī；suī wén miào bù zú，shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。
rì mù cāng shān yuǎn，tiān hán bái wū pín
dòng mén gāo gé ǎi yú huī，táo lǐ yīn yīn liǔ xù fēi
zǐ jú yí xīn shòu，dān yú pì jiù xié
gù yuán miǎo hé chǔ，guī sī fāng yōu zāi
yǒng fēng liǔ，wú rén jǐn rì fēi huā xuě
wǔ chuāng shuì qǐ yīng shēng qiǎo，hé chǔ huàn chūn chóu
rén bú jiàn，chūn zài lǜ wú zhōng
fū hé guī yì zhī lìng zī，dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè，qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié，qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi，fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī，gǎn rén shēng zhī zhǎng qín；tóng yī jǐn yú bǎi nián，hé huān guǎ ér chóu yīn！qiān zhū wéi ér zhèng zuò，fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo，nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn，hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn，jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín，bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù，fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi，jǔ zhǐ xiáng yán。
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

重点解释1 臣以险衅：灾难祸患。险：艰险，祸患。衅：祸患。2 夙遭闵凶：夙：早。3 夙遭闵凶：闵凶：忧伤的事，常指父母之丧。4 慈父见背：背弃我。见：助动词，用在动词前面表示对我怎
“世有非常之人，才有非常之功”，诸如苏秦、张仪这样的人都是草民出身，但在贵为一国之主的君主面前没有一丝的畏惧和委琐，他们心中的自信和心灵力量让我们想起来也是万分折服的。人们游说的对
　　孔子说：“舜可真是具有大智慧的人啊！他喜欢向人问问题，又善于分析别人浅近话语里的含义。隐藏人家的坏处，宣扬人家的好处。过与不及两端的意见他都掌握，采纳适中的用于老百姓。这就
①红姑娘：酸浆之别称。多年生草，高二三尺，叶卵形而尖，六七月开白花，其果实成囊状，色绛红，酸甜可食。杨慎《丹铅总录·花木·红姑娘》引明徐一夔《元故宫记》：“金殿
春秋时期，吴王阖庐看了大军事家孙武的著作《孙子兵法》，非常佩服，立即召见孙武。吴王说：“你的兵法，真是精妙绝伦，先生可否用宫女进行一场小规模的演练呢？”众美女一到校军场上，只见旌旗

相关赏析

临川郡城的东面，有一块地微微高起，并且靠近溪流，叫做新城。新城上面，有个池子低洼呈长方形，说是王羲之的墨池，这是苟伯子《临川记》里说的。羲之曾经仰慕张芝“临池学书，池水尽黑”的
这是一首水泽边女子思念一位小伙子的情歌。三章十八句，每章意思基本相同，都是叙述看见池塘边的香蒲、兰草、莲花，便想到自己恋慕的健美男青年，不禁心烦意乱，情迷神伤，晚上觉也睡不着，于是
小晏多愁善感，对于人生，总是放不下他的思考，欢会之际难遣闲愁，春日临近顿生希望，悲愁与欢乐，聚合与离散，总是此消彼长起伏回旋，在他的心灵之中形成大大小小的波澜。这首《临江仙》词，就
汪应辰《文定集·显谟阁学士王公墓志铭》谓：“河北巨贼宋江者，肆行莫之御。”张守《毗陵集·秘阁修撰蒋圆墓志铭》谓：“宋江啸聚亡命，剽掠山东一路，州县大振，吏多避匿
打个比方，要一只乌龟送信上山，虽然它爬得不快，只要方向正确，能专心一志地往上爬，迟早会将信送到山顶。但是如果它不认识路，甚至不知往山顶是向上爬，那么即使它再忠实可靠，再卖力地爬，也

作者介绍

徐玑 徐玑（1162～1214）字致中，又字文渊，号灵渊，浙江温州永嘉松台里人。祖籍福建晋江安海徐状元巷人，唐状元徐晦之裔。“皇考潮州太守定， 始为温州永嘉人”。福建晋江徐定第三子，受父“致仕恩”得职，浮沉州县， 为官清正，守法不阿，为民办过有益之事。建安主簿任内，安抚麻溪峒民，“罪止三人”；监造贡茶，拒绝额外之取，移永州司理，兵官大执平民为赋，徐玑—一查明，予以释放。为龙溪县丞，乡里豪富强占坡塘，他经过调查，恢复旧观，后调武当今，拟去官从叶适游，未及而牢。“诗与徐照如出一手，盖四灵同一机轴，而二人才分尤相近”（纪昀《四库全书总目录》）有《二激亭诗集》。 亦喜书法，“无一食去纸笔；暮年，书稍近《兰亭》”（叶适《徐文渊墓志铭》）后改长泰令，未至官即去世。