闲情赋

闲情赋原文：

使君怜小阮，应念倚门愁
玉皇开碧落，银界失黄昏
望望不见君，连山起烟雾
雾柳暗时云度月，露荷翻处水流萤
悲莫悲生离别，乐莫乐新相识，儿女古今情
桐叶晨飘蛩夜语旅思秋光，黯黯长安路
河水倾泼丈余，鸡鸣犬吠满城中
　　夫何瑰逸之令姿，独旷世以秀群。表倾城之艳色，期有德于传闻。佩鸣玉以比洁，齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内，负雅志于高云。悲晨曦之易夕，感人生之长勤；同一尽于百年，何欢寡而愁殷！褰朱帏而正坐，泛清瑟以自欣。送纤指之余好，攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄，含言笑而不分。曲调将半，景落西轩。悲商叩林，白云依山。仰睇天路，俯促鸣弦。神仪妩媚，举止详妍。
　　考所愿而必违，徒契契以苦心。拥劳情而罔诉，步容与于南林。栖木兰之遗露，翳青松之余阴。傥行行之有觌，交欣惧于中襟；竟寂寞而无见，独悁想以空寻。敛轻裾以复路，瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣，色凄惨而矜颜。叶燮燮以去条，气凄凄而就寒，日负影以偕没，月媚景于云端。鸟凄声以孤归，兽索偶而不还。悼当年之晚暮，恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之，神飘飘而不安；若凭舟之失棹，譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩，北风凄凄，炯炯不寐，众念徘徊。起摄带以侍晨，繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣，笛流远以清哀；始妙密以闲和，终寥亮而藏摧。意夫人之在兹，托行云以送怀；行云逝而无语，时奄冉而就过。徒勤思而自悲，终阻山而滞河。迎清风以怯累，寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会，诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚，憩遥情于八遐。
那堪疏雨滴黄昏更特地、忆王孙
故国山川，故园心眼，还似王粲登楼
　　激清音以感余，愿接膝以交言。欲自往以结誓，惧冒礼之为愆；待凤鸟以致辞，恐他人之我先。意惶惑而靡宁，魂须臾而九迁：愿在衣而为领，承华首之余芳；悲罗襟之宵离，怨秋夜之未央！愿在裳而为带，束窈窕之纤身；嗟温凉之异气，或脱故而服新！愿在发而为泽，刷玄鬓于颓肩；悲佳人之屡沐，从白水而枯煎！愿在眉而为黛，随瞻视以闲扬；悲脂粉之尚鲜，或取毁于华妆！愿在莞而为席，安弱体于三秋；悲文茵之代御，方经年而见求！愿在丝而为履，附素足以周旋；悲行止之有节，空委弃于床前！愿在昼而为影，常依形而西东；悲高树之多荫，慨有时而不同！愿在夜而为烛，照玉容于两楹；悲扶桑之舒光，奄灭景而藏明！愿在竹而为扇，含凄飙于柔握；悲白露之晨零，顾襟袖以缅邈！愿在木而为桐，作膝上之鸣琴；悲乐极以哀来，终推我而辍音！
　　初，张衡作《定情赋》，蔡邕作《静情赋》，检逸辞而宗澹泊，始则荡以思虑，而终归闲正。将以抑流宕之邪心，谅有助于讽谏。缀文之士，奕代继作；因并触类，广其辞义。余园闾多暇，复染翰为之；虽文妙不足，庶不谬作者之意乎。
深秋绝塞谁相忆，木叶萧萧

闲情赋拼音解读：

shǐ jūn lián xiǎo ruǎn，yīng niàn yǐ mén chóu
yù huáng kāi bì luò，yín jiè shī huáng hūn
wàng wàng bú jiàn jūn，lián shān qǐ yān wù
wù liǔ àn shí yún dù yuè，lù hé fān chù shuǐ liú yíng
bēi mò bēi shēng lí bié，lè mò lè xīn xiāng shí，ér nǚ gǔ jīn qíng
tóng yè chén piāo qióng yè yǔ lǚ sī qiū guāng，àn àn cháng ān lù
hé shuǐ qīng pō zhàng yú，jī míng quǎn fèi mǎn chéng zhōng
　　fū hé guī yì zhī lìng zī，dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè，qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié，qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi，fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī，gǎn rén shēng zhī zhǎng qín；tóng yī jǐn yú bǎi nián，hé huān guǎ ér chóu yīn！qiān zhū wéi ér zhèng zuò，fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo，nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn，hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn，jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín，bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù，fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi，jǔ zhǐ xiáng yán。
　　kǎo suǒ yuàn ér bì wéi，tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù，bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù，yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí，jiāo xīn jù yú zhōng jīn；jìng jì mò ér wú jiàn，dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù，zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù，sè qī cǎn ér jīn yán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo，qì qī qī ér jiù hán，rì fù yǐng yǐ xié méi，yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī，shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù，hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī，shén piāo piāo ér bù ān；ruò píng zhōu zhī shī zhào，pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān，běi fēng qī qī，jiǒng jiǒng bù mèi，zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén，fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng，dí liú yuǎn yǐ qīng āi；shǐ miào mì yǐ xián hé，zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī，tuō xíng yún yǐ sòng huái；xíng yún shì ér wú yǔ，shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi，zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi，jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì，sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng，qì yáo qíng yú bā xiá。
nà kān shū yǔ dī huáng hūn gèng tè dì、yì wáng sūn
gù guó shān chuān，gù yuán xīn yǎn，hái shì wáng càn dēng lóu
　　jī qīng yīn yǐ gǎn yú，yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì，jù mào lǐ zhī wèi qiān；dài fèng niǎo yǐ zhì cí，kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng，hún xū yú ér jiǔ qiān：yuàn zài yī ér wèi lǐng，chéng huá shǒu zhī yú fāng；bēi luó jīn zhī xiāo lí，yuàn qiū yè zhī wèi yāng！yuàn zài shang ér wèi dài，shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn；jiē wēn liáng zhī yì qì，huò tuō gù ér fú xīn！yuàn zài fā ér wèi zé，shuā xuán bìn yú tuí jiān；bēi jiā rén zhī lǚ mù，cóng bái shuǐ ér kū jiān！yuàn zài méi ér wèi dài，suí zhān shì yǐ xián yáng；bēi zhī fěn zhī shàng xiān，huò qǔ huǐ yú huá zhuāng！yuàn zài guǎn ér wèi xí，ān ruò tǐ yú sān qiū；bēi wén yīn zhī dài yù，fāng jīng nián ér jiàn qiú！yuàn zài sī ér wèi lǚ，fù sù zú yǐ zhōu xuán；bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié，kōng wěi qì yú chuáng qián！yuàn zài zhòu ér wèi yǐng，cháng yī xíng ér xī dōng；bēi gāo shù zhī duō yīn，kǎi yǒu shí ér bù tóng！yuàn zài yè ér wèi zhú，zhào yù róng yú liǎng yíng；bēi fú sāng zhī shū guāng，yǎn miè jǐng ér cáng míng！yuàn zài zhú ér wèi shàn，hán qī biāo yú róu wò；bēi bái lù zhī chén líng，gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo！yuàn zài mù ér wèi tóng，zuò xī shàng zhī míng qín；bēi lè jí yǐ āi lái，zhōng tuī wǒ ér chuò yīn！
　　chū，zhāng héng zuò《dìng qíng fù》，cài yōng zuò《jìng qíng fù》，jiǎn yì cí ér zōng dàn bó，shǐ zé dàng yǐ sī lǜ，ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn，liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì，yì dài jì zuò；yīn bìng chù lèi，guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá，fù rǎn hàn wèi zhī；suī wén miào bù zú，shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。
shēn qiū jué sāi shuí xiāng yì，mù yè xiāo xiāo
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

孙膑说：“智谋不足的人统兵，只不过是自傲。勇气不足的人统兵，只能自己为自己宽心。不懂兵法，又没有一定实战经验的人统兵，那就只能靠侥幸了。若要保证一个万乘大国的安宁，扩大万乘大国的统
张仪侍奉秦惠王,惠王死，武王即位。武王的左右近臣乘机毁谤张仪，指责他过去不忠于惠王。祸不单行，齐王这时又派使者前来谴责武王，说他不该重用张仪。张仪听说这些事后，跑来对武王说：“臣有
大凡作战中，如果遇到敌人阵容严整且士气锐盛时，不可贸然与其决战，应当坚守壁垒以待有利时机；等到敌人列阵过久而士气衰落之时，再出兵攻击它，就没有不胜利的。诚如兵法所说：“后发制人是为
青苍的竹林寺，近晚时传来深远的钟声。背着斗笠披着斜阳，独回青山渐行渐远。注释⑴灵澈上人：唐代著名僧人，本姓杨，字源澄，会稽（今浙江绍兴）人，后为云门寺僧。上人，对僧人的敬称。⑵
大凡对敌作战，无论是在山林地带，还是在平原旷野，都必须占据制高点，凭借此种居高临下的有利地势，便于兵器击刺杀敌，利于部队奔冲陷阵，以此对敌作战就能取得胜利。诚如兵法所说：“在山陵地

相关赏析

破篓拦在鱼梁上，鳊鱼鲲鱼心不惊。齐国文姜回娘家，随从人员多如云。破篓拦在鱼梁上，鳊鱼鲢鱼心不虚。齐国文姜回娘家，随从人员多如雨。破篓拦在鱼梁上，鱼儿来往不惴惴。齐国文姜回娘家，
此调亦即《宫中调笑》（又称《转应曲》。黄升云：“王仲初（王建字仲初）以宫词百首著名，《三台令》、《转应曲》，其余技也。”此词即属“宫词”之余。词调本以“转应”为特点，凡三换韵，仄平
一个人的富贵显荣，仅及于身；而功德文章，却能泽及后世。仅及于身的事，即使再显达，也不过是一种小把戏，于他人而言，与草木何异？因此，一个人的价值并不是在于富贵显荣，而在于生是否益于世
世宗孝武皇帝下之下天汉三年(癸未、前98)　　汉纪十四 汉武帝天汉三年(癸未，公元前98年)　　[1]春，二月，王卿有罪自杀，以执金吾杜周为御史大夫。　　[1]春季，二月，王卿因罪
贾似道，字秋壑，理宗时为丞相兼枢密使；度宗立拜太师，封魏国公，赐第葛岭，权倾朝野。吴文英因有一兄弟翁应龙为贾的堂吏，故得他中介，有词投献似道。贾似道西湖小筑在南屏。此词作于贾为荆湖

作者介绍

阮阅 阮阅（生卒年不详）原名美成，字闳休，号散翁、松菊道人，舒城（今属安徽）人。元丰中进士，知巢县。宣和中知郴州，作《郴江百咏》。建炎元年（1127）以中奉大夫知袁州。喜吟咏，时号阮绝句。事迹参见《桐江集》卷四、《诗话总龟考》与《郴江百咏序》。著有《诗话总龟》十卷。吴曾称他"能为长短句，见称于世"（《能改斋漫录》卷一七）。