闲情赋

闲情赋原文：

不论平地与山尖，无限风光尽被占
画阁朱楼尽相望，红桃绿柳垂檐向
初，张衡作《定情赋》，蔡邕作《静情赋》，检逸辞而宗澹泊，始则荡以思虑，而终归闲正。将以抑流宕之邪心，谅有助于讽谏。缀文之士，奕代继作；因并触类，广其辞义。余园闾多暇，复染翰为之；虽文妙不足，庶不谬作者之意乎。
九衢雪小，千门月淡，元宵灯近
澹月梨花，借梦来、花边廊庑
泪眼不曾晴，眉黛愁还聚
考所愿而必违，徒契契以苦心。拥劳情而罔诉，步容与于南林。栖木兰之遗露，翳青松之余阴。傥行行之有觌，交欣惧于中襟；竟寂寞而无见，独悁想以空寻。敛轻裾以复路，瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣，色凄惨而矜颜。叶燮燮以去条，气凄凄而就寒，日负影以偕没，月媚景于云端。鸟凄声以孤归，兽索偶而不还。悼当年之晚暮，恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之，神飘飘而不安；若凭舟之失棹，譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩，北风凄凄，炯炯不寐，众念徘徊。起摄带以侍晨，繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣，笛流远以清哀；始妙密以闲和，终寥亮而藏摧。意夫人之在兹，托行云以送怀；行云逝而无语，时奄冉而就过。徒勤思而自悲，终阻山而滞河。迎清风以怯累，寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会，诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚，憩遥情于八遐。
胭脂洗出秋阶影，冰雪招来露砌魂
激清音以感余，愿接膝以交言。欲自往以结誓，惧冒礼之为愆；待凤鸟以致辞，恐他人之我先。意惶惑而靡宁，魂须臾而九迁：愿在衣而为领，承华首之余芳；悲罗襟之宵离，怨秋夜之未央！愿在裳而为带，束窈窕之纤身；嗟温凉之异气，或脱故而服新！愿在发而为泽，刷玄鬓于颓肩；悲佳人之屡沐，从白水而枯煎！愿在眉而为黛，随瞻视以闲扬；悲脂粉之尚鲜，或取毁于华妆！愿在莞而为席，安弱体于三秋；悲文茵之代御，方经年而见求！愿在丝而为履，附素足以周旋；悲行止之有节，空委弃于床前！愿在昼而为影，常依形而西东；悲高树之多荫，慨有时而不同！愿在夜而为烛，照玉容于两楹；悲扶桑之舒光，奄灭景而藏明！愿在竹而为扇，含凄飙于柔握；悲白露之晨零，顾襟袖以缅邈！愿在木而为桐，作膝上之鸣琴；悲乐极以哀来，终推我而辍音！
夫何瑰逸之令姿，独旷世以秀群。表倾城之艳色，期有德于传闻。佩鸣玉以比洁，齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内，负雅志于高云。悲晨曦之易夕，感人生之长勤；同一尽于百年，何欢寡而愁殷！褰朱帏而正坐，泛清瑟以自欣。送纤指之余好，攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄，含言笑而不分。曲调将半，景落西轩。悲商叩林，白云依山。仰睇天路，俯促鸣弦。神仪妩媚，举止详妍。
不见襄阳登览，磨灭游人无数，遗恨黯难收
泪湿罗巾梦不成，夜深前殿按歌声
牛困人饥日已高，市南门外泥中歇
不肯画堂朱户，春风自在杨花

闲情赋拼音解读：

bù lùn píng dì yǔ shān jiān，wú xiàn fēng guāng jǐn bèi zhàn
huà gé zhū lóu jǐn xiāng wàng，hóng táo lǜ liǔ chuí yán xiàng
chū，zhāng héng zuò《dìng qíng fù》，cài yōng zuò《jìng qíng fù》，jiǎn yì cí ér zōng dàn bó，shǐ zé dàng yǐ sī lǜ，ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn，liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì，yì dài jì zuò；yīn bìng chù lèi，guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá，fù rǎn hàn wèi zhī；suī wén miào bù zú，shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。
jiǔ qú xuě xiǎo，qiān mén yuè dàn，yuán xiāo dēng jìn
dàn yuè lí huā，jiè mèng lái、huā biān láng wǔ
lèi yǎn bù céng qíng，méi dài chóu hái jù
kǎo suǒ yuàn ér bì wéi，tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù，bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù，yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí，jiāo xīn jù yú zhōng jīn；jìng jì mò ér wú jiàn，dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù，zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù，sè qī cǎn ér jīn yán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo，qì qī qī ér jiù hán，rì fù yǐng yǐ xié méi，yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī，shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù，hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī，shén piāo piāo ér bù ān；ruò píng zhōu zhī shī zhào，pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān，běi fēng qī qī，jiǒng jiǒng bù mèi，zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén，fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng，dí liú yuǎn yǐ qīng āi；shǐ miào mì yǐ xián hé，zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī，tuō xíng yún yǐ sòng huái；xíng yún shì ér wú yǔ，shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi，zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi，jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì，sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng，qì yáo qíng yú bā xiá。
yān zhī xǐ chū qiū jiē yǐng，bīng xuě zhāo lái lù qì hún
jī qīng yīn yǐ gǎn yú，yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì，jù mào lǐ zhī wèi qiān；dài fèng niǎo yǐ zhì cí，kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng，hún xū yú ér jiǔ qiān：yuàn zài yī ér wèi lǐng，chéng huá shǒu zhī yú fāng；bēi luó jīn zhī xiāo lí，yuàn qiū yè zhī wèi yāng！yuàn zài shang ér wèi dài，shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn；jiē wēn liáng zhī yì qì，huò tuō gù ér fú xīn！yuàn zài fā ér wèi zé，shuā xuán bìn yú tuí jiān；bēi jiā rén zhī lǚ mù，cóng bái shuǐ ér kū jiān！yuàn zài méi ér wèi dài，suí zhān shì yǐ xián yáng；bēi zhī fěn zhī shàng xiān，huò qǔ huǐ yú huá zhuāng！yuàn zài guǎn ér wèi xí，ān ruò tǐ yú sān qiū；bēi wén yīn zhī dài yù，fāng jīng nián ér jiàn qiú！yuàn zài sī ér wèi lǚ，fù sù zú yǐ zhōu xuán；bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié，kōng wěi qì yú chuáng qián！yuàn zài zhòu ér wèi yǐng，cháng yī xíng ér xī dōng；bēi gāo shù zhī duō yīn，kǎi yǒu shí ér bù tóng！yuàn zài yè ér wèi zhú，zhào yù róng yú liǎng yíng；bēi fú sāng zhī shū guāng，yǎn miè jǐng ér cáng míng！yuàn zài zhú ér wèi shàn，hán qī biāo yú róu wò；bēi bái lù zhī chén líng，gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo！yuàn zài mù ér wèi tóng，zuò xī shàng zhī míng qín；bēi lè jí yǐ āi lái，zhōng tuī wǒ ér chuò yīn！
fū hé guī yì zhī lìng zī，dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè，qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié，qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi，fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī，gǎn rén shēng zhī zhǎng qín；tóng yī jǐn yú bǎi nián，hé huān guǎ ér chóu yīn！qiān zhū wéi ér zhèng zuò，fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo，nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn，hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn，jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín，bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù，fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi，jǔ zhǐ xiáng yán。
bú jiàn xiāng yáng dēng lǎn，mó miè yóu rén wú shù，yí hèn àn nán shōu
lèi shī luó jīn mèng bù chéng，yè shēn qián diàn àn gē shēng
niú kùn rén jī rì yǐ gāo，shì nán mén wài ní zhōng xiē
bù kěn huà táng zhū hù，chūn fēng zì zài yáng huā
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

二十六年春季，秦景公的弟弟鍼去到晋国重温盟约，叔向命令召唤行人子员。行人子朱说：“朱是值班的。”说了三次，叔向不答理。子朱生气，说：“职位级别相同，为什么在朝廷上不用朱？”拿着剑跟
暑热蒸腾的盛夏，只有一阵雷雨能送来惬意的凉爽，《雨晴》所写正是酷暑中雷雨过后诗人的爱憎，但其中的欣喜之情还是从“雨”、“晴”二字的连用中隐隐透露出来，为这首七律标明了情感的基调。
餐厅精心制作假象轰动首都全城　　几年前，在美国肯塔基州的一个小镇上，有一家格调高雅的餐厅。店老板察觉到每星期二生意总是格外冷清，门可罗雀。　　又到了一个星期二，店里照样是客人寥寥无
　　孟子说：“尧舜之爱民，是出于本性；汤武之爱民，是身体力行；五霸之爱民，是假借爱民之名。长久地假借而不归还，怎么知道他们不会有爱民的行为呢？”注释恶：(wù务)《左
①篙：竹篙。②梅子雨：即夏天梅子黄熟时的连绵细雨。③耐：宜，适宜。④藕丝风：形容风雨细如藕丝。⑤五湖：指太湖。

相关赏析

《垓下歌》是西楚霸王项羽在进行必死战斗的前夕所作的绝命词。《垓下歌》中既洋溢着无与伦比的豪气，又蕴含着满腔深情；既显示出罕见的自信，却又为人的渺小而沉重地叹息。以短短的四句，表现出
本篇以《生战》为题，旨在阐述深入敌国作战时如何解决后勤供应以防止部队因缺粮而失败的问题。它认为，在出兵进入敌国的情况下作战，只有分兵抄掠以夺取敌人的粮仓和积蓄，才能确保部队粮饷而夺
力量对命运说：“你的功劳怎么能和我相比呢？”命运说：“你对事物有什么功劳而要和我相比？”力量说：“长寿与早夭，穷困与显达，尊重与下贱，贫苦与富裕，都是我的力量所能做到的。”命运说：
这首抒情小词，着意人物心理和情态的刻画，语言精妙，委婉含蓄地抒写了伤离惜别之情。全词融情于景，清新淡雅，平易自然。
八年春季，晋灵公派遣解扬把匡地、戚地的土田归还给卫国，而且再送公婿池的封地，从申地到虎牢边境。夏季，秦军攻打晋国，占领了武城，以报复令狐那一次战役。秋季，周襄王逝世。晋国人由于扈地

作者介绍

惠洪 惠洪（1071-?）字觉范，俗姓喻，筠州新昌（今江西宜丰）人。或谓其为「德洪」，俗姓彭。少时尝为县小吏，后得祠部牒为僧。以医识张商英，又往来郭天信之门。政和元年（1111），张、郭得罪，惠洪决配崖州。工诗能文，时作绮语，有「浪子和尚」之称（《能改斋漫录》卷一一）。与苏轼、黄庭坚等为方外交。著有《石门文字禅》三十卷。集中《寂音自序》一文，述其生平甚详。又有《冷斋夜话》十卷，《天厨禁脔》三卷。周泳先辑其词为《石门长短句》一卷。